Gewurztraminer jest jednym z najbardziej charakterystycznych szczepów, kochany przez początkujących, niedoceniany przez średnio zaawansowanych i uwielbiany przez znawców. Niemal różowe winogrona dają wina głębokie, pełne, tłuste o najbardziej skoncentrowanym i intensywnym bukiecie z nutami liczi, cynamonu, płatków róż, pieprzu, geranium i piwonii. Najczęściej mają nieco zwiększony poziom alkoholu, a także „wyłagodzoną” kwasowość.
Gewurztraminer raczej nie sprawdza się jako szczep uprawiany przez amatorów, prowadzenie go świadczy o profesjonaliźmie. Jego narcyzm sprawia, że rzadko bywa łączony z innymi szczepami.
O białej odmianie występującej w okolicach włoskiego miasteczka Termeno bądź Tramin wspominają już X-wieczne kroniki. Ale Gewurztraminer jakiego znamy ma grona różowe. I tu się rodzi wątpliwość czy jest to ta sama odmiana. Większość osób twierdzi, że jest zbyt wiele podobieństw, aby mogło być inaczej, zaś na zmianę koloru wpłynęła bądź mutacja bądź wpływ składu chemicznego gleby. Niektórzy jednak sądzą, że w XVI w. sprowadzono z Nadrenii różowe grona i to jest właśnie współczesny Gewurztraminer. Niepewność co do genezy szczepu absolutnie nie przeszkadza w cieszeniu się winem. Najwięcej Gewurztraminera uprawia się tradycyjnie w Alzacji – 2700ha i w Niemczech – 1000ha, ale szczepem są zauroczone także USA, Australia, Włochy, Rumunia i Czechy.
W zależności od kraju może nosić imię rousselet, frencher, edeltraube, fromenteau rouge, gris rouge, dreimanner, christkindltraube, rotfranke, kleinweiner, ranfoliza, fuszeres, drumin, ptinc cerveny, trmin cerveny, liwora, rusa, mala dinka, haider, savagnin rosé, tramini, traminac, gentil rose aromique czy red traminer.
