Dość często posługujemy się terminem degustacja wina. Ale degustacja degustacji nierówna. Czym innym jest domowe próbowanie wina a czym innym profesjonalna jego ocena. Dziś zajmę Wam kilka chwil w tej drugiej kwestii.
Możemy przyjąć, że mamy z grubsza trzy rodzaje degustacji:
- Degustacja pozioma (horyzontalna)
Jej nazwa wcale nie bierze się z pozycji ciała jaką pod koniec testów zajmujemy. Polega ona na ocenie i porównaniu różnych win z tego samego rocznika. Wina mogą pochodzić z różnych, regionów, krajów, od różnych producentów, przy czym należy takie informacje zawsze podać. - Degustacja pionowa (wertykalna)
W tym przypadku oceniamy to samo wino, ale pochodzące z różnych roczników. Dzięki temu możemy się miarodajnie wypowiedzieć:
a) Na temat tego jaki wpływ miał konkretny rocznik na wino w danym regionie.
b) Jak zmieniała się filozofia producenta. - Degustacja „w ciemno”
Najbardziej spektakularna ze wszystkich. Wystarczy przypomnieć sobie scenę z filmu „Skrzydełko czy nóżka”. Wielu laików myślących, że wiedza o winie jest czarną magią właśnie na podstawie degustacji w ciemno utrwala taką opinię. Ten rodzaj degustacji jest świetny gdy to robią inni, jeśli jesteśmy sami w roli oceniającego nagle, pomimo jakiejś tam wiedzy, czujemy się jak nadzy w wielkim tłumie. Widziałem sporo takich degustacji i zdarzyło mi się też oglądać zabawne wpadki. Chyba najśmieszniej było zobaczyć, gdy dość medialny znawca win wziął zwykłą Sophię za wino z Doliny Loary. Podczas próby w ciemno, jak sama nazwa wskazuje, o winie nie wiemy nic. Butelki są ściśle zakryte, aż po szyjkę. Nie znamy rocznika, producenta, regionu. Sprzyja to uwolnieniu się od nadmiernego szacunku wobec niektórych win bądź niedoceniania innych. Często robi się takie testy podczas zawodów sommelierskich.
Poznaj naszą ofertę szkoleń i degustacji winiarskich >>
